Μένοντας κλεισμένος σε ένα σπίτι κάθε μέρα, 24 ώρες το 24ωρο, το μυαλό αρχίζει να ταξιδέψει οπουδήποτε. Η πρωτόγνωρη κατάσταση την οποία βιώνουμε όλοι, στην αρχή αντιμετωπίστηκε ως παιχνίδι, μετά ως πρόκληση, τώρα πλέον κοντοζυγώνει η βαρεμάρα, κάποια στιγμή θα έρθει και η απόγνωση. Εξαρτάται πόσο θα κρατήσει όλο αυτό το σκηνικό.

Εκτός των άλλων, έχει ενδιαφέρον να παρατηρείς τον τρόπο αντίδρασης ανθρώπων ή ομάδας ανθρώπων, ανάλογα με τον πώς τους αγγίζει και πόσο τους επηρεάζει η γενική καραντίνα. Στην περίπτωσή μας, και για να μην το πλατειάσουμε, βρίσκεται ο επαγγελματικός αθλητισμός.

Σύλλογοι που περίμεναν να ολοκληρωθεί μια πετυχημένη σεζόν, σύλλογοι που πιθανότατα θα υποβιβάζονταν, σύλλογοι που περίμεναν οικονομικές ανάσες για να καλύψουν το μπάτζετ τους. Παίκτες που βρίσκονταν στην καλύτερη τους αγωνιστική κατάσταση, παίκτες που ήταν ντεφορμέ, παίκτες που βρίσκονταν κοντά σε μια μεταγραφή, παίκτες που επέστρεψαν από τραυματισμό ή μόλις είχαν τραυματιστεί και θα έχαναν τα επόμενα ματς. Φίλαθλοι που ήταν έτοιμοι να πανηγυρίσουν τίτλους, φίλαθλοι που είχαν απογοητευτεί από τις ομάδες τους, φίλαθλοι που διψούσαν και αδημονούσαν ενόψει την κορύφωσης του Champions League, του επερχόμενου Euro 2020 ή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο. Άλλοι έμειναν με τη γλύκα, άλλοι με την πίκρα…

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτό της Λίβερπουλ. Μια ομάδα που περίμενε 30 ολόκληρα χρόνια για αυτή την ονειρεμένη σεζόν που θα της έφερνε ξανά τον τίτλο του πρωταθλητή. Ξαφνικά και παντελώς απροσδόκητα, ένας ιός που ξεκίνησε από ένα χωριό της την Κίνας, ήρθε να “χαλάσει” όλο αυτό που είχαν καταφέρει μέχρι τώρα ο Γιούργκεν Κλοπ και οι παίκτες του. Όχι απαραίτητα γιατί δεν θα στεφθούν πρωταθλητές, αλλά γιατί το πολυπόθητο τρόπαιο -λόγω της γενικής κατάστασης- θα έχει χάσει πολύ από τη λάμψη του.

Μέσα σε αυτή την παράνοια, και επανερχόμενος σε όσα έλεγα στην αρχή, προσπαθούσα να φανταστώ τι θα γινόταν αν αυτός ο Covid-19 έκανε την εμφάνισή του 12 μήνες νωρίτερα. Τότε που ο ΠΑΟΚ έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τότε που κορυφωνόταν η μακράν πιο πετυχημένη σεζόν της ιστορίας του. Μετά τα όσα είχαν προηγηθεί το 2017-18, με “χάρτινους” και “κλέφτες”, ο Δικέφαλος ήταν έτοιμος να πάρει την απόλυτη εκδίκηση. Και ξαφνικά, ξεπροβάλει μια πανδημία! Αρχίζουν να ακυρώνονται όλα, διοργανώσεις σταματούν και όλοι είναι κλεισμένοι σπίτια τους!

Η μεγαλύτερη μετακίνηση… αυτοκτονιών στην Ελλάδα θα ήταν γεγονός και θα λάμβανε χώρα σε κάθε μπαλκόνι οπαδού του Δικεφάλου. Ευτυχώς, τουλάχιστον αυτό δεν το ζήσαμε…

Πηγή: FORZA

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Twitter: Thodoros Hastas

Instagram: theohastas