Το παιχνίδι των παρεμβάσεων, με το πάρτυ του παρασκηνίου θα το δούμε ξανά, αφού αυτοί που κινούν τα νήματα θα συνεχίσουν τα κόλπα τους. Γράφει ο Κ. Βασιλόπουλος.

Δύσκολες οι μέρες χωρίς ποδόσφαιρο. Απρίλη μήνα που κορυφώνεται το ενδιαφέρον για την πορεία της Super League, των ευρωπαικών πρωταθλημάτων και των δυο ευρωπαικών διοργανώσεων, εμείς περιμένουμε κάθε απόγευμα, το διάγγελμα Τσιόρδα για τις εξελίξεις με τον αναθεματισμένο τον κορωνοτέτοιο, που λέει και ένας φίλος μου.

Αλήθεια με πόση λαχτάρα περιμένουμε να ξαναδούμε μπάλα. Το ποδόσφαιρο τελικά είναι γιατρικό για όσους το αγαπούν και το παρακολοθούν. Φτωχό, ξε-φτωχό, βρώμικο ή καθαρό, καθοδηγούμενο ή απαξιωμένο, έχει το ενδιαφέρον του.

Μέσα από τα πάθη και τις μικρότητες του, μέσα από την καθολική αμφισβήτηση και τις αντεγκλήσεις, αυτή η αντιπαλότητα, οι κόντρες, οι καβγάδες για το παραμικρό, η απόλυτη ασυνεννοησία, όλο και την προκαλούν μια ένταση και μια κινητικότητα .
Έχουμε βρε αδερφέ κάτι να κουβεντιάσουμε, έχουμε κάτι να μαλώνουμε, κάτι για να κρατιόμαστε.. ζωντανοί. Χωρίς πλάκα, το φαγητό έστω και ξαναζεσταμένο, άνοστο και ξεπερασμένο, όλο και μια τροφή σου δίνει, μια ενέργεια στην προσφέρει.

Δεν μιλάμε τώρα για τα ξένα πρωταθλήματα και ειδικά για το Αγγλικό που σε καθηλώνει στον καναπέ, σε συναρπάζει και σε κάνει τρισευτυχισμένο, εσένα τον αρσενικό. Ακόμη και το δικό μας πρωταθληματάκι, με το χαμηλό θέαμα, το ξεφτισμένο, το ψεύτικο, μια νοστιμιά την έχει και μια συζήτηση την προξενεί.

Τα καφενεία γεμίζουν, οι καυγάδες επιστρέφουν, η… κατσαρόλα ξαναμπαίνει στη φωτιά και ανεξάρτητα τι φαγητό θα βγει, όσο να’ ναι κάτι θα έχουμε να σερβίρουμε στο τραπέζι. Γεμίζει το Σαββατοκύριακο μας και έχουμε κάτι να συζητάμε και τη Δευτέρα-Τρίτη, μέχρι να ξεκινήσουμε για την επόμενη αγωνιστική και γενικά έναν λογαριασμό τον ανοίγουμε.

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου του Κώστα Βασιλόπουλου ΕΔΩ.