Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τη μεγάλη πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Μπενφίκα και για ματς που ακολουθούν με την Κράσνονταρ.

Ήμουν πεπεισμένος και το τόνιζα σε κάθε ευκαιρία. Ο τίτλος του αουτσάιντερ, ταίριαζε απόλυτα στον ΠΑΟΚ στην κόντρα με την Μπενφίκα.

Ως όφειλε να κάνει ο ασπρόμαυρος οργανισμός παραχώρησε χωρίς συζήτηση τον τίτλο του φαβορί στους Πορτογάλους και τους φόρτωσε με το άγχος που έχουν οι ομάδες όταν θεωρούν ότι έχουν υποχρέωση να κερδίζουν ένα παιχνίδι.

Ο ΠΑΟΚ κάθισε στην άκρη και μελέτησε το παιχνίδι αφήνοντας τους αντιπάλους του να απολαμβάνουν την θεωρητική και ουσιαστική τους ανωτερότητα.

Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό για την Μπενφίκα και ιστορικό για την ομάδα του Αμπελ Φερειρα. Ο ΠΑΟΚ πέτυχε ένα ποδοσφαιρικό άθλο. Πέτυχε το ακατόρθωτο, αν υπάρχει ακατόρθωτο στο ποδόσφαιρο και την ζωή.

Προπονητής και παίκτες πίστεψαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και το αποτέλεσμα το είδαμε το βράδυ της Τρίτης στην Τούμπα.

Ο ΠΑΟΚ θωράκισε την άμυνα του και με παιχνίδι υπομονής, άφησε χώρους στην Μπενφίκα για να κινείται ανούσια, υποχρεώνοντας παράλληλα τους αντιπάλους του να καταναλώνουν τις δυνάμεις τους, για να πατήσει το γκάζι στο δεύτερο ημίχρονο.

Το σχέδιο είχε απόλυτη επιτυχία. Το άγχος και η κούραση από την προσπάθεια του πρώτου ημιχρόνου, προκάλεσαν προβλήματα στην Μπενφίκα που ο Δικέφαλος φρόντισε να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο.

Οι δυο ιστορικές κούρσες του Γιαννούλης μετατράπηκαν σε γκολ και ο ΠΑΟΚ απογειώθηκε.

Η επιτυχία έχει ιστορικό χαρακτήρα αν αναλογιστούμε την ομάδα που είχε απέναντι του ο Δικέφαλος. Η Μπενφίκα των 400.000.000 ευρώ, θα μένει στο EUROPA LEAGUE γιατί ο ΠΑΟΚ συνεχίζει την προέλαση του!

Έχοντας πετάξει εκτός την Μπεσίκτας και την Μπενφίκα, έχει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται ότι μπορεί να επαναλάβει το ίδιο με την Κράσνονταρ και να κερδίσει για πρώτη φορά στην ιστορία του μια θέση στα χρυσά αστέρα του Champions League.

Τώρα όμως, αρχίζουν τα δύσκολα. Τα 2/3 της δουλειάς μπορεί να έγιναν, απομένει όμως το τελευταίο και ίσως πιο δύσκολο κομμάτι. Να αποκλείσει δηλαδή τους Ρώσους που μόνο αμελητέα ποσότητα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

Διαβάστε ολόκληρο το blog του Κώστα Βασιλόπουλου, εδώ