Λίγο-πολύ, τα σοβαρά μειονεκτήματα του φετινού ΠΑΟΚ τα ξέρουμε. Τα παρακολουθούμε βδομάδα με τη βδομάδα, κυρίως όμως αποσπασματικά. Σε δόσεις. Κάποια στιγμή θα τα έβγαζε όλα μαζί στο γήπεδο, κι εκεί θα φαινόταν περισσότερο. Ε, αυτό έγινε στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”. Δεν προκαλεί κάποια εντύπωση αυτό. Όταν παίζεις με τον πιο δυνατό σου αντίπαλο, στην έδρα του, το… στριπτίζ των ελαττωμάτων σου γίνεται με μεγαλύτερη ευκολία. Και δυστυχώς, πιο εμφατικά, πιο οδυνηρά.

Κάθε τόσο, κάνουμε λόγο για το αμυντικό χαφ που έχει ανάγκη ο Δικέφαλος. Τώρα τελευταία αναρωτιόμαστε για το μπακ που θα καλύψει το κενό του Γιαννούλη, για το εξτρέμ που θα δώσει λύσεις πέρα από Τζόλη-Ζίβκοβιτς, ίσως για το στόπερ που θα διαδεχθεί τον Βαρέλα. Όντως, ο ΠΑΟΚ εμφάνισε κι απόψε αυτά τα κενά σε αυτά τα σημεία του γηπέδου. Τα πιο κομβικά όμως, αυτά που έκαναν τη διαφορά. ήταν στο “1” και στο “9”.

Από τη μία, οι “ερυθρόλευκοι” είχαν το Σα και ο ΠΑΟΚ τον Ζίβκοβιτς. Από την άλλη, είχαν τον Ελ Αραμπί και ο ΠΑΟΚ τον Κρμέντσικ. Η επίδραση που είχε ο καθένας μέσα στο ντέρμπι ήταν τέτοια που ουσιαστικά καθόρισε και την εξέλιξή του. Δε νοείται μεγάλη ομάδα που να μην ξεκινά από τον καλό τερματοφύλακα και να μην τελειώνει στον καλό φορ. Οι ομάδες κερδίζουν ή χάνουν ματς από το “1” και το “9”. Κερδίζουν ή χάνουν τίτλους από το “1” και το “9”. Κάτι τέτοιο έγινε και στην προκειμένη περίπτωση.

Άξιζε τρία γκολ ο ΠΑΟΚ;

Προφανώς και δεν ήταν κακός ο ΠΑΟΚ απόψε. Ξεκίνησε με καθαρό αγωνιστικό πλάνο πίεσης και αποσυντονισμού του αντιπάλου. Του βγήκε, παρά την ακατανόητη τοποθέτηση σε αντίθετες πλευρές των Τζόλη και Ζίβκοβιτς. Λογικά κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός ισορρόπησε και, από ένα σημείο και μετά, το ματς ήταν ανοιχτό για οποιαδήποτε εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη καθορίστηκε από την αποτελεσματικότητα. Ο ένας την είχε, ο άλλος δεν την είχε. Ο άλλος είχε σιγουριά στο παιχνίδι του, ο άλλος δεν είχε.

Όταν προσπαθείς, δημιουργείς αλλά είσαι αναποτελεσματικός, είναι λογικό να σου δημιουργούνται και νεύρα. Ειδικά όταν δέχεσαι γκολ αντί να πετυχαίνεις. Κάπου εκεί, χάθηκε και τελείως το παιχνίδι για την ομάδα του Γκαρσία. Η αναποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με την έλλειψη ψυχραιμίας μετατρέπει το 1-0 σε 2-0 και μετά σε 3-0.

Στο πρεστίζ ίσως όχι, αλλά στην ουσία το σκορ έχει μικρή σημασία. Η απονομή πρωταθλήματος έγινε λίγο νωρίτερα, ο ΠΑΟΚ πρέπει -έτσι κι αλλιώς- να χτίζει για του χρόνου. Και εκεί πάνω, στα μπετά, ας ασχοληθεί επιτέλους σοβαρά με αυτόν που θα υπερασπίζεται τα δοκάρια του και με αυτόν που θα στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Για να έχουν νόημα και όλα τα υπόλοιπα…

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Twitter: Thodoros Hastas

Instagram: theohastas