Δεν είχε γκολ, δεν είχε πολλές συγκινήσεις, αλλά ο πρώτος προημιτελικός κυπέλλου μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έσφυζε από ένταση και τακτική. Τακτική και όχι απαραίτητα σκοπιμότητα, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για το ένα από τα δυο 90λεπτα που θα κρίνουν την πρόκριση. Μια πρόκριση που πλέον μετακομίζει στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, εκεί όπου θα την διεκδικήσουν οι δυο ομάδες- σχεδόν επί ίσοις όροις – σε μια βδομάδα.

Ας δούμε όμως τι έγινε απόψε στην Τούμπα. Εκεί όπου θεωρητικά οι γηπεδούχοι είχαν το μομέντουμ, ενώ οι φιλοξενούμενοι έπρεπε να βγάλουν αντίδραση. Στην ουσία, τίποτα από τα δυο δεν επαληθεύτηκε. Κι ας είχαν και οι δυο τις στιγμές τους.

Χαρακτηριστικό και μόνιμο κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν το… μποτιλιάρισμα στον χώρο του κέντρου. 20 ποδοσφαιριστές μαζεμένοι στο μεσαίο 1/3 του γηπέδου με αναπόφευκτα και αλλεπάλληλα λάθη επί λαθών και εναλλαγές κατοχής μπάλας, δυο άμυνες τοποθετημένες ψηλά και συνεχείς προσπάθειες έτσι ώστε το τσούρμο να μετακινηθεί προς την μία περιοχή ή την άλλη.

Οι μεγάλοι ακάλυπτοι χώροι του γηπέδου, το 1/3 του ΠΑΟΚ και το 1/3 της ΑΕΚ, περίμεναν υπομονετικά να γεμίσουν αλλά ο δρόμος δεν ήταν τόσο εύκολος και σίγουρα καθόλου άδειος. Η λωρίδα έκτακτης ανάγκης ήταν οι κάθετες πάσες στην πλάτη της άμυνας, την οποία όμως εκμεταλλεύτηκαν μόνο οι “κιτρινόμαυροι”. Οι πιο μεγάλες απειλές τους ήρθαν μέσω αυτής της οδού καθώς οι αμυντικοί και οι μέσοι του Δικέφαλου δεν μπόρεσαν σχεδόν ποτέ να ανταποκριθούν.

Από την πλευρά τους, οι γηπεδούχοι προσπάθησαν με τον παραδοσιακό τρόπο να φτάσουν προς την αντίπαλη εστία, αλλά όσες φορές το πέτυχαν, βρίσκονταν ξανά αντιμέτωποι με την συνήθη “δυσκοιλιότητα” στην τελική απόφαση. Έτσι, οι φάσεις προήλθαν κυρίως από σουτ μέσης ή μακρινής απόστασης, την ίδια ώρα που η ΑΕΚ έδειχνε πιο επικίνδυνη στις επιθετικές καταστάσεις αλλά χωρίς πάντα να φτάνει σε τελική προσπάθεια. Τις λίγες φορές που το πέτυχε βρήκε μπροστά της τον Πασχαλάκη που αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα του αγώνα.

Σε ατομικό επίπεδο – και πέραν του Πασχαλάκη – ειδική μνεία μπορεί να γίνει μόνο στον Λύρατζη που παρά το δύσκολο έργο που είχε, όχι μόνο δεν έδειξε φόβο ή άγχος, αλλά έπαιξε εξαιρετικά όλη την πλευρά σαν ένα σύγχρονο δεξί μπακ. Από εκεί και πέρα, ο Κούρτιτς ήταν μια σταθερά αλλά δεν μπορεί να βρίσκει δίχτυα σε κάθε ματς, ενώ στα αρνητικά, σε ροή αγώνα, ήταν έλλειψη βοήθειας από τους παίκτες που μπήκαν ως αλλαγές.

Το 0-0 δεν είναι κακό σκορ για τον ΠΑΟΚ, ειδικά με τον κανόνα του εκτός έδρας γκολ να ισχύει στον θεσμό. Είναι σίγουρο ότι θα παρακολουθήσουμε εντελώς διαφορετικό ματς στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου ο Δικέφαλος θεωρώ ότι θα πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά.

ΥΓ. Δεν υπάρχει χαρά αλλά ούτε και λύπη για την πώληση του Σφιντέρσκι. Τα χρήματα είναι καλά για τον ΠΑΟΚ, ο Πολωνός έδειξε την διάθεση να αποχωρήσει. Όλα έγιναν σωστά. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να πείσει τον εαυτό του ότι μπορεί να καταφέρει σε σταθερή βάση. Ίσως δεν ταιριάζει τελικά στην ομάδα και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία.

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Instagram: theohastas

Twitter: Thodoros Hastas