Υπό άλλες συνθήκες, η συμπλήρωση δέκα χρόνων παρουσίας του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ θα γιορτάζονταν με τυμπανοκρουσίες. Φέτος, η σπουδαία επέτειος έμεινε σχεδόν βουβή. Ακόμα και από τον ίδιο τον ισχυρό άντρα του Δικεφάλου ο οποίος έχει επιλέξει από καιρό τον δρόμο της σιωπής. Δικαίωμά του, όπως δικαίωμά του είναι όλα όσα κάνει ή δεν κάνει για τον σύλλογο, ίσως και καλύτερα, αν αντιπαρατεθεί με τον σχεδόν υπερβάλλοντα δημόσιο λόγο του μέχρι πριν μερικά χρόνια. Άσχετα αν φτάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο επί του προκειμένου.

Τα λόγια ποτέ δεν είναι τόσο σημαντικά όσο οι πράξεις. Πράξεις που επί μια δεκαετία έφεραν το λαοφιλέστερο κλαμπ της Βόρειας Ελλάδας στον χώρο που του αξίζει. Στην κορυφή. Κάποιες φορές λίγο πιο κάτω, κάποιες φορές λίγο δίπλα ή κάποιες φορές ακριβώς εκεί που μπαίνει η σημαία της κατάκτησης. Δεν τίθεται θέμα αμφιβολίας ότι μόνο με την παρουσία του “ευεργέτη” του, θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά. Όπως δεν τίθεται θέμα αμφιβολίας ότι όλα όσα σχετίζονται με τον σύλλογο, καλά ή άσχημα, αρχίζουν και καταλήγουν πάλι στον ίδιο.

Όσες φωνές κι αν ακουστούν, όση γκρίνια κι αν συσσωρευτεί, όσες απαιτήσεις κι αν αξιωθούν από τον κόσμο ή οποιονδήποτε άλλον, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αν δεν το αποφασίσει ο μεγαλομέτοχος. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ είναι του ενός. Με βάση αυτό πορεύεται, με βάση αυτό έφτασε στις επιτυχίες, με βάση αυτό αγκομαχά το τελευταίο διάστημα.

Η χιλιομετρική απόσταση ομάδας και Σαββίδη επιτείνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα. Από μακριά, η ηχώ της Τούμπας αλλοιώνεται, η μουρμούρα θολώνει μέχρι να φτάσει στον παραλήπτη, οι κραυγές δεν διαπερνούν τα σύνορα. Η πίεση δεν είναι ίδια, χάνει το μεγαλύτερο μέρος της έντασής της, τόσο από αυτόν προς τον ΠΑΟΚ όσο κι από τον ΠΑΟΚ προς αυτόν.

Η έτσι κι αλλιώς “εγωκεντρική” προσέγγιση διαχείρισης του συλλόγου, πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις με την αναγκαστική του απουσία από την Θεσσαλονίκη. Όταν σου μεταφέρονται πράγματα και δεν τα βιώνεις, η εικόνα γίνεται πιο τεθλασμένη, η αντιμετώπιση πιο “ψυχρή”, οι αποφάσεις πιο “στεγνές”.

Όπως και να έχει, ο ΠΑΟΚ δεν έχει καμία άλλη εναλλακτική βελτίωσης αν δεν το αποφασίσει ο Ιβάν Σαββίδης. Ο ένας τον πήγε μπροστά, ο ένας τον γιγάντωσε, ο ένας έχει στα χέρια του το παρόν και το μέλλον. Όλοι οι υπόλοιποι, απλά χορεύουμε στον ρυθμό του.